Mam zapytanie odnośnie zaległości alimentacyjnych z FA. Czy Fundusz może domagać się przez komornika spłaty zaległości alimentacyjnych od matki dzieci, jeżeli ojciec dzieci nie ma dochodu ani majątku?
Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do alimentów (np. dziecku) od rodzica na podstawie tytułu wykonawczego, np. wyroku sądu, jeżeli egzekucja okazała się bezskuteczna. Dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami.
Dłużnikiem alimentacyjnym jest osoba zobowiązana do płacenia alimentów na podstawie tytułu wykonawczego, np. wyroku sądu, przeciwko której egzekucja okazała się bezskuteczna. Tylko dłużnik alimentacyjny odpowiada za spełnienie obowiązku alimentacyjnego.
Jeśli zatem zobowiązanym do płacenia alimentów na dzieci jest ojciec, a nie jest zobowiązana matka, wówczas nie ma podstaw do egzekwowania od niej zaległości alimentacyjnych.
Jeśli dzieci pozostają pod opieką matki i uzyskała ona od ojca dzieci alimenty na nie, to nie musi się ona obawiać, że nieściągnięte od ojca dzieci alimenty, będą egzekwowane od niej. Gdyby komornik, zwrócił się do matki dzieci o spłatę zaległości alimentacyjnych, które powinien płacić ojciec dzieci, to można takie działanie komornika zaskarżyć jako pozbawione podstaw.
Razem z bratem po połowie odziedziczyliśmy spadek po naszym ojcu. Brat chce mi przekazać swoją część spadku. Chcemy to zrobić szybko u notariusza. Co jest dla mnie korzystniejsze darowizna czy dział spadku?
Jeśli brat chce Panu przekazać swój udział w spadku, to może to zrobić w drodze darowizny lub działu spadku z jednoczesnym nieodpłatnym zniesieniem współwłasności.
Darowizna udziału od brata będzie zwolniona z podatku, lecz wiąże się z koniecznością sporządzenia aż trzech aktów notarialnych, co wiąże się ze znacznymi kosztami.
Z tego punktu widzenia, korzystniejsze będzie przeprowadzenie działu spadku, w wyniku którego przedmioty wchodzące w skład spadku po ojcu przypadną w całości na własność Panu, bez obowiązku spłat na rzecz brata. Dział spadku można przeprowadzić u notariusza lub w sądzie. Każde z tych rozwiązań ma swoje zalety i wady. Sądowy dział spadku jest wprawdzie tańszy niż umowny, lecz zdecydowanie bardziej czasochłonny. Z drugiej strony, należy pamiętać, że warunkiem umożliwiającym dokonanie umownego działu spadku przed notariuszem jest pełna zgoda wszystkich spadkobierców co do szczegółowego sposobu podziału majątku spadkowego.
Nieodpłatne zniesienie współwłasności w ramach działu spadku nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn z uwagi na zwolnienie przewidziane dla członków najbliższej rodziny, do których zalicza się również rodzeństwo. Nie będzie się również wiązać z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych – ani po stronie Pana, jako nabywającego, ani po stronie zbywającego brata.
Witam
Mam zapytanie. W przypadku rozwodu bez orzekania o winie lub z winy obu stron, gdzie sąd przyznał alimenty dla jednego z małżonków wygasają one z mocy prawa po 5 latach od prawomocnego wyroku rozwodowego. Rozumiem, że od tego czasu strona ich nie płaci oraz nie wnosi do sądu pozwu o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Bardzo proszę o odpowiedź.
Na wstępie należy sprostować, iż ograniczenie w dostarczaniu byłemu małżonkami środków utrzymania, o którym Pani wspomina, tj. wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu dotyczy sytuacji, gdy na zgodny wniosek stron sąd zaniechał orzekania o winie rozkładu pożycia oraz gdy rozwód został orzeczony z ustaleniem, że żadna ze stron nie ponosi winy rozkładu pożycia. Nie dotyczy ono sytuacji orzeczenia rozwodu z winy obu stron.
Ma Pani natomiast słuszność, iż po wygaśnięciu na tej podstawie obowiązku alimentacyjnego, były małżonek, który był zobowiązany do płacenia alimentów nie musi już tego czynić bez podejmowania jakichkolwiek dodatkowych działań. Zobowiązany do płacenia alimentów nie musi występować z powództwem o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego, czy też o zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Skutek wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego następuje bowiem z mocy samego prawa i nie jest do tego konieczne orzeczenie sądu stwierdzające ten fakt.
Należy również odnotować, iż wyjątkowo sąd, na żądanie uprawnionego do alimentów, może przedłużyć wymieniony pięcioletni termin. Żądanie takie może zostać złożone już na etapie sprawy rozwodowej, po jej zakończeniu przed upływem pięcioletniego terminu, a także po jego upływie, o ile jednak przesłanki do przedłużenia tego terminu istniały już w chwili jego nadejścia. W takim przypadku sąd rozpatrzy od nowa, czy istnieją przesłanki do przedłużenia obowiązku alimentacyjnego.
Czy matka nieletnich dzieci 4 i 6letnich mająca postanowienie sądu o ich zamieszkaniu przy niej jako jedyna opiekunka ich w trakcie postepowania rozwodowego, ma prawo w godzinach póznych czyli od 19:00 do 21:30 zabierać dzieci ze soba na próby tanca gdzie ona tańczy? Czy ma prawo wyjeżdżać w delegacje? Czy ma prawo utrudniać mężowi kontakty z dziećmi? Nastawiać ich negatywnie do ojca i dziadków. Czy ma prawo wzywać Policje gdy dzieci placzą bo nie chcą do niej wracać? Ojciec ich i dziadkowie to przykładna bezalkoholowa rodzina.Czy ma prawo znęcać się tak psychicznie nad całą rodziną i dziećmi za swoje jedynie błędy postępowania?
W opisanej przez Panią sytuacji Sąd orzekający w sprawie rozwodowej zapewne powierzył matce w trybie zabezpieczenia na czas procesu opiekę na dziećmi. Niezależnie od powyższego ojciec dzieci ma prawo do kontaktów z nimi. Jeżeli rodzice dzieci nie są w stanie dojść do porozumienia w przedmiocie sposobu utrzymywania kontaktów z dziećmi (o czym świadczą incydenty z wzywaniem interwencji Policji), kwestia ta powinna zostać uregulowana przez Sąd. W tym celu należy zwrócić się do Sądu orzekającego w sprawie rozwodowej o zabezpieczenie na czas procesu kontaktów z dziećmi. W treści postanowienia o zabezpieczeniu Sąd wskaże konkretne dni, godziny i miejsca, w których ojciec będzie mógł spotykać się z dziećmi. Jeżeli zaś matka nie będzie realizować postanowienia Sądu, to ojciec będzie miał instrumenty prawne w celu jego wyegzekwowania.
Sąd, orzekając o sposobie wykonywania kontaktów z dziećmi, będzie się kierował ich dobrem. Podobnie, z punktu widzenia dobra dzieci Sąd oceni, sytuację, w której matka w godzinach wieczornych zabiera je ze sobą do pracy. Nie znając szczegółów trudno jednoznacznie wypowiedzieć się w tej sprawie. Co do zasady rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, nie są też pozbawieni prawa sprawowania opieki nad dziećmi w trakcie wykonywania pracy. Jeżeli jednak ojciec dzieci uważa, że opisana sytuacja ma negatywny wpływ na nie, to powinien przedstawić swoje argumenty Sądowi i – na przykład – zaproponować, że w czasie wieczornych prób żony będzie sprawował opiekę nad dziećmi.
Rzecz jasna żaden z rodziców nie powinien negatywnie nastawiać dzieci przeciwko drugiemu rodzicowi, czy też przeciwko jego rodzinie. Na takie zachowanie należy zwrócić uwagę Sądu orzekającego w sprawie rozwodowej. Nie może ono bowiem pozostawać bez wpływu na, stanowiące obowiązkowy element wyroku rozwodowego, rozstrzygnięcie Sądu w przedmiocie władzy rodzicielskiej i kontaktów z dziećmi.
Witam. Mam pytanie na ktore do tej pory nikt mi nie potrafil odpowiedziec. Chce skorzystać z banku nasienia do zabiegu inseminacji, ale według nowego prawa muszę mieć mężczyznę który złoży oświadczenie w Usc i w klinice o uznaniu ojcostwa. Czy sa jakieś warunki kim na być ta osoba, czy może nim być tylko ktoś obcy, czy może to być ktoś z rodziny, kuzyn, brat, ojciec, wujek?
Obowiązująca ustawa o leczeniu niepłodności rzeczywiście stanowi, że ze sztucznego zapłodnienia mogą skorzystać jedynie małżonkowie oraz osoby pozostające w związkach partnerskich. W przypadku zabiegu z wykorzystaniem nasienia pochodzącego od anonimowego dawcy istnieje wymóg złożenia przez mężczyznę będącego partnerem kobiety zamierzającej się poddać zabiegowi inseminacji oświadczenia o uznaniu ojcostwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Z treści pytania wynika, że nie ma Pani męża, ani partnera, który byłby gotów złożyć takie oświadczenie.
Jakkolwiek ustawa nie określa wymogów, jakie powinien spełnić mężczyzna składający oświadczenie o uznaniu ojcostwa i nie odnosi się do kwestii jego pokrewieństwa z przyszłą matką dziecka, to jednak – biorąc pod uwagę fakt, że ma to być mężczyzna, z którym „biorczyni pozostaje we wspólnym pożyciu” – trudno sobie wyobrazić, aby mógł nim być ojciec, czy też brat kobiety poddającej się zabiegowi zapłodnienia in vitro.
W mojej opinii, powinny mieć tu zastosowanie analogiczne wymogi, jakie Kodeks rodzinny i opiekuńczy odnosi do osób zamierzających zawrzeć związek małżeński (tzw. przeszkody małżeńskie). W konsekwencji, ojcostwa dziecka, które urodzi się w wyniku zabiegu sztucznego zapłodnienia nie mógłby uznać męski krewny w linii prostej (ojciec, dziadek), ani brat biorczyni. Powyższe ograniczenie nie odnosiłoby się natomiast do wuja, czy też kuzyna biorczyni.
Zaznaczam, że jest to maja interpretacja przepisów prawa, której dokonałam kierując się zasadami logiki i w oparciu o ogólną wiedzę prawniczą zdobytą w czasie długoletniej pracy w zawodzie radcy prawnego.
Przede wszystkim jednak należy pamiętać, że uznanie ojcostwa rodzi doniosłe skutki prawne. W szczególności, mężczyzna uznający ojcostwo zyskuje władzę rodzicielską nad dzieckiem i wszelkie związane z tym prawa oraz obowiązki, jest również zobowiązany do jego alimentacji, tj. łożenia na utrzymanie i wychowanie dziecka. Dziecko może nosić nazwisko mężczyzny, który uznał jego ojcostwo i będzie należało do kręgu spadkobierców ustawowych po tym mężczyźnie. Dlatego też uznania ojcostwa nie należy traktować jako zwykłej formalności niezbędnej do skorzystania z procedury zapłodnienia in vitro.
Tak, obowiązujące przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wprost dopuszczają przysposobienie dziecka przez małżonka jednego z rodziców.
Aby sąd mógł orzec o przysposobieniu syna przez męża musi zostać spełniony szereg warunków. W chwili złożenia wniosku o przysposobienie syn nie może mieć ukończonych 18 lat, a przysposobienie musi być zgodne z jego dobrem. Mąż musi mieć pełną zdolność do czynności prawnych i odpowiednie kwalifikacje osobiste, które uzasadniają przekonanie, że będzie właściwie wywiązywał się ze swoich obowiązków wobec syna. Między mężem a synem powinna istnieć odpowiednia różnica wieku (min. ok.18 lat). Jeżeli syn ukończył już 13 lat konieczne będzie wyrażenie przez niego zgody na przysposobienie. Zgodę na przysposobienie będzie musiała wyrazić również Pani. Zgoda biologicznego ojca syna nie będzie wymagana, ponieważ został on pozbawiony władzy rodzicielskiej. W takim przypadku nie ma również wymogu zawiadomienia biologicznego ojca syna o przysposobieniu, gdyż rodzic pozbawiony władzy rodzicielskiej nie musi uczestniczyć w procesie przysposobienia.
Przysposobienie następuje przez orzeczenie sądu opiekuńczego. W celu jego uzyskania mąż powinien złożyć wniosek o przysposobienie do sądu rejonowego – wydziału rodzinnego i nieletnich właściwego ze względu na miejsce zamieszkania swoje lub syna. Wniosek należy złożyć do sądu w dwóch egzemplarzach. Jest on zwolniony z opłaty sądowej.
Jestem na emwryturze w kwocie 1100zł netto Jestem po rozwodziez za zgodą obu stron bez orzekania o winie bez nakazu alimentów posiadam orzeczenie o niepęlnosprawnoci wymagającej opieki Mój były mąz rowniez jest na emeryturze w kwocie 2600zl z takim samym orzeczeniem jak ja ze wymaga opieki Jest żonaty z kobietą równiez na emeryturze w kwocie 860zl ale wcześniej miała rente z orzeczeniem całkowicie niezdolna do pracy . Emerytury to jedyne dochodu z jakich sie utrzymujemy Czy w takiej sytuacji moge podać byłego męża o alimenty
W Pani przypadku, to jest, gdy rozwód zapadł bez orzekania o winie, może Pani domagać się alimentów od byłego męża pod warunkiem, że znajduje się Pani w niedostatku, czyli nie może Pani własnymi siłami zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb (tzn., jeśli emerytura nie wystarcza Pani na opłacenie mieszkania i mediów, zakup jedzenia, ubrań, leczenie i zapewnienie niezbędnej opieki).
Może Pani dochodzić alimentów od byłego męża, o ile wyrok rozwodowy uprawomocnił się nie wcześniej, niż pięć lat temu. Obowiązek alimentacyjny pomiędzy byłymi małżonkami wygasa bowiem z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu. Sąd w wyjątkowych sytuacjach może ten okres przedłużyć (np. z uwagi na ciężką chorobę uprawnionego do alimentów). Alimenty nie należą się również w razie zawarcia przez małżonka uprawnionego do alimentów nowego małżeństwa.
Jeżeli powyższe przesłanki są w Pani przypadku spełnione, a sąd uzna, że znajduje się Pani w niedostatku, to może zasądzić od byłego męża na Pani rzecz alimenty w wysokości adekwatnej do Pani usprawiedliwionych potrzeb i możliwości majątkowo-zarobkowych byłego męża. Sąd uwzględni wysokość emerytury pobieranej przez byłego męża i ponoszone przez niego wydatki na własne utrzymanie i utrzymanie jego nowej rodziny.
Mam trudną sytuację życiową, sama utrzymuję siebie i córkę. Czy istnieje jeszcze fundusz alimentacyjny, a jeżeli tak to w jaki sposób można z niego skorzystać? Moje zarobki netto to 1.800,00 zł.
Tak, fundusz alimentacyjny nadal funkcjonuje. Jego istotą jest wspieranie środkami finansowymi z budżetu państwa osób uprawnionych do alimentów w sytuacji, gdy osoba zobowiązana do ich płacenia nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego. O alimenty z funduszu można się ubiegać po dwóch miesiącach prowadzenia bezskutecznej egzekucji komorniczej przeciwko dłużnikowi alimentacyjnemu.
Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie, która nie ukończyła 18 roku życia albo która nie ukończyła 25 roku życia i wciąż uczy się w szkole lub szkole wyższej. Jeżeli osoba uprawniona posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności świadczenia te przysługują bezterminowo. Dochód na osobę w rodzinie uprawnionego nie może przekraczać 725,00 zł. Z zadanego pytania wynika, że Pani rodzina nie spełnia przewidzianego w ustawie kryterium dochodowego, gdyż dochód na osobę w rodzinie wynosi 900,00 zł (1.800,00 zł : 2).
Świadczenie z funduszu przysługuje w wysokości alimentów ustalonych przez sąd, nie może jednak przekroczyć 500,00 zł. Świadczenia nie przysługują, jeżeli osoba uprawniona została umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie lub w pieczy zastępczej albo zawarła związek małżeński.
Ustalenie prawa do świadczenia odbywa się na wniosek, który składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej, a od tego roku również przez Internet. Do wniosku należy załączyć m.in.: zaświadczenia lub oświadczenia dokumentujące wysokość dochodów wszystkich członków rodziny; zaświadczenie komornika o bezskuteczności egzekucji; odpis orzeczenia sądu zasądzającego alimenty; zaświadczenie o uczęszczaniu osoby uprawnionej do szkoły lub szkoły wyższej; orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (gdy uprawnioną do alimentów jest osoba niepełnosprawna).
Moja córka ukończyła studia i podjęła prace zarobkową. Ja od wielu lat płacę na córkę alimenty, bo mam wyrok sądowy. Dorosła córka chce, abym nadal płacił alimenty, a ja uważam, że nie muszę skoro ona zaczęła na siebie zarabiać. Jak mam tę sprawę załatwić? Czy mogę w tym zakresie dogadać się z córką poza sądem?
Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek alimentacyjny nałożony na Pana wyrokiem sądu może ulec zmianie, a nawet wygaśnięciu, w razie „zmiany stosunków”. W Pana przypadku taką „zmianą stosunków” umożliwiającą wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego wobec córki byłoby osiągnięcie przez nią zdolności do samodzielnego utrzymania się. Samodzielność ta wiąże się z możliwością podjęcia pracy zarobkowej.
Osiągnięcie pełnoletności nie jest okolicznością zwalniającą automatycznie z obowiązku alimentacji. Podjęcie pracy przez pełnoletnie dziecko też nie jest wystarczającą przesłanką do uwolnienia się z omawianego obowiązku. Taką przesłanką jest dopiero osiąganie z wykonywanej przez córkę pracy dochodów, które pozwalają na samodzielne utrzymanie się i zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb.
Nie oznacza to, że rodzice zawsze będą obciążeni obowiązkiem alimentacyjnym wobec pełnoletniego dziecka, które takich dochodów nie osiąga. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.
Obowiązek alimentacyjny sam z siebie nie wygasa. Jeżeli praca zawodowa umożliwia samodzielność ekonomiczną Pana córki i chce Pan zaprzestać płacenia alimentów powinien się Pan zwrócić się do sądu z pozwem o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Pozew o zniesienie alimentów wnosi się do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania uprawnionego do otrzymywania alimentów. Wpis sądowy wynosi 5% od wartości przedmiotu sporu, obliczonej jako kwota miesięcznych alimentów pomnożona przez 12 miesięcy. W pozwie może Pan wnieść o udzielenie zabezpieczenia przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego, jeżeli takie jest prowadzone.
Warto jednak wskazać, ze może Pan wystąpić do sądu z pozwem o zniesienie obowiązku alimentacyjnego z datą wsteczną i o zwrot nadpłaconych kwot. Bardzo istotne dla uzyskania korzystnego dla Pana rozstrzygnięcia sprawy jest to, aby w pozwie oraz w trakcie postępowania wykazał Pan poprzez przedstawienie niezbędnych dowodów, że sytuacja córki pozwala jej na samodzielne utrzymanie się i że osiągnęła ona samodzielność życiową.
Rozwodzę się z mężem, który przyniósł do Sądu taśmę, na której jest nagrana nasza kłótnia. Nie ukrywam, że mąż bezprawnie i celowo mnie prowokował tak, abym źle wypadła na tych nagraniach. Uważam, że Sąd nie powinien słuchać tych taśm, bo zachowanie męża nie było w porządku. Czy istnieje jakiś przepis prawa, który zapewniałby mi ochronę w tym zakresie?
Obecnie nagrania realizowane bez wiedzy osoby, która jest nagrywana, coraz częściej są dopuszczane jako dowód w postępowaniach sądowych.
Aby sąd dopuścił takie nagranie jako dowód w sprawie, powinno ono spełnić kilka warunków: musi być autentyczne, nie może naruszać prywatności osoby nagrywanej (chodzi o to, aby w rozmowie nie były poruszane kwestie powszechnie uznawane za intymne), ani zasad współżycia społecznego. Nagranie będzie mogło stać się dowodem także wtedy, gdy nie jest jedynym środkiem, który ma posłużyć udowodnieniu jakiejś okoliczności oraz jeśli gwarantuje osobie żądającej jego dopuszczenia realizację jej prawa do sprawiedliwego procesu.
Należy jednak pamiętać, że sam fakt dopuszczenia dowodu z nagrania nie oznacza jeszcze, że sąd da mu wiarę i oprze na nim swoje rozstrzygnięcie. Każdy z elementów materiału dowodowego podlega ocenie sądu i jeżeli jego wiarygodność jest w jakiś sposób wątpliwa, z pewnością nie umknie to uwadze sędziego i wpłynie na jego podejście do sprawy oraz samej strony, która taki dowód zgłosiła. Sugeruję jednakże, aby sprzeciwiła się Pani dopuszczeniu dowodu z nagrania i powołała się na to, że mąż podstępnie bez Pani wiedzy sporządził to nagranie i tak prowadził rozmowę, aby Panią wyprowadzić z równowagi, co zmierzało z jego strony do przedstawienia Pani w złym świetle.
Gość
Posted at 20:12h, 28 grudniaMam zapytanie odnośnie zaległości alimentacyjnych z FA. Czy Fundusz może domagać się przez komornika spłaty zaległości alimentacyjnych od matki dzieci, jeżeli ojciec dzieci nie ma dochodu ani majątku?
Kancelaria
Posted at 13:17h, 06 lipcaŚwiadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do alimentów (np. dziecku) od rodzica na podstawie tytułu wykonawczego, np. wyroku sądu, jeżeli egzekucja okazała się bezskuteczna. Dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami.
Dłużnikiem alimentacyjnym jest osoba zobowiązana do płacenia alimentów na podstawie tytułu wykonawczego, np. wyroku sądu, przeciwko której egzekucja okazała się bezskuteczna. Tylko dłużnik alimentacyjny odpowiada za spełnienie obowiązku alimentacyjnego.
Jeśli zatem zobowiązanym do płacenia alimentów na dzieci jest ojciec, a nie jest zobowiązana matka, wówczas nie ma podstaw do egzekwowania od niej zaległości alimentacyjnych.
Jeśli dzieci pozostają pod opieką matki i uzyskała ona od ojca dzieci alimenty na nie, to nie musi się ona obawiać, że nieściągnięte od ojca dzieci alimenty, będą egzekwowane od niej. Gdyby komornik, zwrócił się do matki dzieci o spłatę zaległości alimentacyjnych, które powinien płacić ojciec dzieci, to można takie działanie komornika zaskarżyć jako pozbawione podstaw.
Adrian
Posted at 10:11h, 21 grudniaRazem z bratem po połowie odziedziczyliśmy spadek po naszym ojcu. Brat chce mi przekazać swoją część spadku. Chcemy to zrobić szybko u notariusza. Co jest dla mnie korzystniejsze darowizna czy dział spadku?
Kancelaria
Posted at 13:18h, 06 lipcaJeśli brat chce Panu przekazać swój udział w spadku, to może to zrobić w drodze darowizny lub działu spadku z jednoczesnym nieodpłatnym zniesieniem współwłasności.
Darowizna udziału od brata będzie zwolniona z podatku, lecz wiąże się z koniecznością sporządzenia aż trzech aktów notarialnych, co wiąże się ze znacznymi kosztami.
Z tego punktu widzenia, korzystniejsze będzie przeprowadzenie działu spadku, w wyniku którego przedmioty wchodzące w skład spadku po ojcu przypadną w całości na własność Panu, bez obowiązku spłat na rzecz brata. Dział spadku można przeprowadzić u notariusza lub w sądzie. Każde z tych rozwiązań ma swoje zalety i wady. Sądowy dział spadku jest wprawdzie tańszy niż umowny, lecz zdecydowanie bardziej czasochłonny. Z drugiej strony, należy pamiętać, że warunkiem umożliwiającym dokonanie umownego działu spadku przed notariuszem jest pełna zgoda wszystkich spadkobierców co do szczegółowego sposobu podziału majątku spadkowego.
Nieodpłatne zniesienie współwłasności w ramach działu spadku nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn z uwagi na zwolnienie przewidziane dla członków najbliższej rodziny, do których zalicza się również rodzeństwo. Nie będzie się również wiązać z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych – ani po stronie Pana, jako nabywającego, ani po stronie zbywającego brata.
Wanda
Posted at 15:12h, 12 grudniaWitam
Mam zapytanie. W przypadku rozwodu bez orzekania o winie lub z winy obu stron, gdzie sąd przyznał alimenty dla jednego z małżonków wygasają one z mocy prawa po 5 latach od prawomocnego wyroku rozwodowego. Rozumiem, że od tego czasu strona ich nie płaci oraz nie wnosi do sądu pozwu o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Bardzo proszę o odpowiedź.
Kancelaria
Posted at 13:17h, 06 lipcaNa wstępie należy sprostować, iż ograniczenie w dostarczaniu byłemu małżonkami środków utrzymania, o którym Pani wspomina, tj. wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu dotyczy sytuacji, gdy na zgodny wniosek stron sąd zaniechał orzekania o winie rozkładu pożycia oraz gdy rozwód został orzeczony z ustaleniem, że żadna ze stron nie ponosi winy rozkładu pożycia. Nie dotyczy ono sytuacji orzeczenia rozwodu z winy obu stron.
Ma Pani natomiast słuszność, iż po wygaśnięciu na tej podstawie obowiązku alimentacyjnego, były małżonek, który był zobowiązany do płacenia alimentów nie musi już tego czynić bez podejmowania jakichkolwiek dodatkowych działań. Zobowiązany do płacenia alimentów nie musi występować z powództwem o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego, czy też o zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Skutek wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego następuje bowiem z mocy samego prawa i nie jest do tego konieczne orzeczenie sądu stwierdzające ten fakt.
Należy również odnotować, iż wyjątkowo sąd, na żądanie uprawnionego do alimentów, może przedłużyć wymieniony pięcioletni termin. Żądanie takie może zostać złożone już na etapie sprawy rozwodowej, po jej zakończeniu przed upływem pięcioletniego terminu, a także po jego upływie, o ile jednak przesłanki do przedłużenia tego terminu istniały już w chwili jego nadejścia. W takim przypadku sąd rozpatrzy od nowa, czy istnieją przesłanki do przedłużenia obowiązku alimentacyjnego.
Krystyna
Posted at 22:12h, 01 grudniaCzy matka nieletnich dzieci 4 i 6letnich mająca postanowienie sądu o ich zamieszkaniu przy niej jako jedyna opiekunka ich w trakcie postepowania rozwodowego, ma prawo w godzinach póznych czyli od 19:00 do 21:30 zabierać dzieci ze soba na próby tanca gdzie ona tańczy? Czy ma prawo wyjeżdżać w delegacje? Czy ma prawo utrudniać mężowi kontakty z dziećmi? Nastawiać ich negatywnie do ojca i dziadków. Czy ma prawo wzywać Policje gdy dzieci placzą bo nie chcą do niej wracać? Ojciec ich i dziadkowie to przykładna bezalkoholowa rodzina.Czy ma prawo znęcać się tak psychicznie nad całą rodziną i dziećmi za swoje jedynie błędy postępowania?
Kancelaria
Posted at 13:18h, 06 lipcaW opisanej przez Panią sytuacji Sąd orzekający w sprawie rozwodowej zapewne powierzył matce w trybie zabezpieczenia na czas procesu opiekę na dziećmi. Niezależnie od powyższego ojciec dzieci ma prawo do kontaktów z nimi. Jeżeli rodzice dzieci nie są w stanie dojść do porozumienia w przedmiocie sposobu utrzymywania kontaktów z dziećmi (o czym świadczą incydenty z wzywaniem interwencji Policji), kwestia ta powinna zostać uregulowana przez Sąd. W tym celu należy zwrócić się do Sądu orzekającego w sprawie rozwodowej o zabezpieczenie na czas procesu kontaktów z dziećmi. W treści postanowienia o zabezpieczeniu Sąd wskaże konkretne dni, godziny i miejsca, w których ojciec będzie mógł spotykać się z dziećmi. Jeżeli zaś matka nie będzie realizować postanowienia Sądu, to ojciec będzie miał instrumenty prawne w celu jego wyegzekwowania.
Sąd, orzekając o sposobie wykonywania kontaktów z dziećmi, będzie się kierował ich dobrem. Podobnie, z punktu widzenia dobra dzieci Sąd oceni, sytuację, w której matka w godzinach wieczornych zabiera je ze sobą do pracy. Nie znając szczegółów trudno jednoznacznie wypowiedzieć się w tej sprawie. Co do zasady rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, nie są też pozbawieni prawa sprawowania opieki nad dziećmi w trakcie wykonywania pracy. Jeżeli jednak ojciec dzieci uważa, że opisana sytuacja ma negatywny wpływ na nie, to powinien przedstawić swoje argumenty Sądowi i – na przykład – zaproponować, że w czasie wieczornych prób żony będzie sprawował opiekę nad dziećmi.
Rzecz jasna żaden z rodziców nie powinien negatywnie nastawiać dzieci przeciwko drugiemu rodzicowi, czy też przeciwko jego rodzinie. Na takie zachowanie należy zwrócić uwagę Sądu orzekającego w sprawie rozwodowej. Nie może ono bowiem pozostawać bez wpływu na, stanowiące obowiązkowy element wyroku rozwodowego, rozstrzygnięcie Sądu w przedmiocie władzy rodzicielskiej i kontaktów z dziećmi.
Eliza
Posted at 10:11h, 04 listopadaWitam. Mam pytanie na ktore do tej pory nikt mi nie potrafil odpowiedziec. Chce skorzystać z banku nasienia do zabiegu inseminacji, ale według nowego prawa muszę mieć mężczyznę który złoży oświadczenie w Usc i w klinice o uznaniu ojcostwa. Czy sa jakieś warunki kim na być ta osoba, czy może nim być tylko ktoś obcy, czy może to być ktoś z rodziny, kuzyn, brat, ojciec, wujek?
Kancelaria
Posted at 13:19h, 06 lipcaObowiązująca ustawa o leczeniu niepłodności rzeczywiście stanowi, że ze sztucznego zapłodnienia mogą skorzystać jedynie małżonkowie oraz osoby pozostające w związkach partnerskich. W przypadku zabiegu z wykorzystaniem nasienia pochodzącego od anonimowego dawcy istnieje wymóg złożenia przez mężczyznę będącego partnerem kobiety zamierzającej się poddać zabiegowi inseminacji oświadczenia o uznaniu ojcostwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Z treści pytania wynika, że nie ma Pani męża, ani partnera, który byłby gotów złożyć takie oświadczenie.
Jakkolwiek ustawa nie określa wymogów, jakie powinien spełnić mężczyzna składający oświadczenie o uznaniu ojcostwa i nie odnosi się do kwestii jego pokrewieństwa z przyszłą matką dziecka, to jednak – biorąc pod uwagę fakt, że ma to być mężczyzna, z którym „biorczyni pozostaje we wspólnym pożyciu” – trudno sobie wyobrazić, aby mógł nim być ojciec, czy też brat kobiety poddającej się zabiegowi zapłodnienia in vitro.
W mojej opinii, powinny mieć tu zastosowanie analogiczne wymogi, jakie Kodeks rodzinny i opiekuńczy odnosi do osób zamierzających zawrzeć związek małżeński (tzw. przeszkody małżeńskie). W konsekwencji, ojcostwa dziecka, które urodzi się w wyniku zabiegu sztucznego zapłodnienia nie mógłby uznać męski krewny w linii prostej (ojciec, dziadek), ani brat biorczyni. Powyższe ograniczenie nie odnosiłoby się natomiast do wuja, czy też kuzyna biorczyni.
Zaznaczam, że jest to maja interpretacja przepisów prawa, której dokonałam kierując się zasadami logiki i w oparciu o ogólną wiedzę prawniczą zdobytą w czasie długoletniej pracy w zawodzie radcy prawnego.
Przede wszystkim jednak należy pamiętać, że uznanie ojcostwa rodzi doniosłe skutki prawne. W szczególności, mężczyzna uznający ojcostwo zyskuje władzę rodzicielską nad dzieckiem i wszelkie związane z tym prawa oraz obowiązki, jest również zobowiązany do jego alimentacji, tj. łożenia na utrzymanie i wychowanie dziecka. Dziecko może nosić nazwisko mężczyzny, który uznał jego ojcostwo i będzie należało do kręgu spadkobierców ustawowych po tym mężczyźnie. Dlatego też uznania ojcostwa nie należy traktować jako zwykłej formalności niezbędnej do skorzystania z procedury zapłodnienia in vitro.
Karolina
Posted at 15:10h, 17 październikaMój były partner dobrowolnie zrzekł się władzy rodzicielskiej nad naszym synem. Czy mój mąż może teraz przysposobić syna? Jak to można przeprowadzić?
Kancelaria
Posted at 13:19h, 06 lipcaTak, obowiązujące przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wprost dopuszczają przysposobienie dziecka przez małżonka jednego z rodziców.
Aby sąd mógł orzec o przysposobieniu syna przez męża musi zostać spełniony szereg warunków. W chwili złożenia wniosku o przysposobienie syn nie może mieć ukończonych 18 lat, a przysposobienie musi być zgodne z jego dobrem. Mąż musi mieć pełną zdolność do czynności prawnych i odpowiednie kwalifikacje osobiste, które uzasadniają przekonanie, że będzie właściwie wywiązywał się ze swoich obowiązków wobec syna. Między mężem a synem powinna istnieć odpowiednia różnica wieku (min. ok.18 lat). Jeżeli syn ukończył już 13 lat konieczne będzie wyrażenie przez niego zgody na przysposobienie. Zgodę na przysposobienie będzie musiała wyrazić również Pani. Zgoda biologicznego ojca syna nie będzie wymagana, ponieważ został on pozbawiony władzy rodzicielskiej. W takim przypadku nie ma również wymogu zawiadomienia biologicznego ojca syna o przysposobieniu, gdyż rodzic pozbawiony władzy rodzicielskiej nie musi uczestniczyć w procesie przysposobienia.
Przysposobienie następuje przez orzeczenie sądu opiekuńczego. W celu jego uzyskania mąż powinien złożyć wniosek o przysposobienie do sądu rejonowego – wydziału rodzinnego i nieletnich właściwego ze względu na miejsce zamieszkania swoje lub syna. Wniosek należy złożyć do sądu w dwóch egzemplarzach. Jest on zwolniony z opłaty sądowej.
Zofia
Posted at 18:10h, 12 październikaJestem na emwryturze w kwocie 1100zł netto Jestem po rozwodziez za zgodą obu stron bez orzekania o winie bez nakazu alimentów posiadam orzeczenie o niepęlnosprawnoci wymagającej opieki Mój były mąz rowniez jest na emeryturze w kwocie 2600zl z takim samym orzeczeniem jak ja ze wymaga opieki Jest żonaty z kobietą równiez na emeryturze w kwocie 860zl ale wcześniej miała rente z orzeczeniem całkowicie niezdolna do pracy . Emerytury to jedyne dochodu z jakich sie utrzymujemy Czy w takiej sytuacji moge podać byłego męża o alimenty
Kancelaria
Posted at 13:19h, 06 lipcaW Pani przypadku, to jest, gdy rozwód zapadł bez orzekania o winie, może Pani domagać się alimentów od byłego męża pod warunkiem, że znajduje się Pani w niedostatku, czyli nie może Pani własnymi siłami zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb (tzn., jeśli emerytura nie wystarcza Pani na opłacenie mieszkania i mediów, zakup jedzenia, ubrań, leczenie i zapewnienie niezbędnej opieki).
Może Pani dochodzić alimentów od byłego męża, o ile wyrok rozwodowy uprawomocnił się nie wcześniej, niż pięć lat temu. Obowiązek alimentacyjny pomiędzy byłymi małżonkami wygasa bowiem z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu. Sąd w wyjątkowych sytuacjach może ten okres przedłużyć (np. z uwagi na ciężką chorobę uprawnionego do alimentów). Alimenty nie należą się również w razie zawarcia przez małżonka uprawnionego do alimentów nowego małżeństwa.
Jeżeli powyższe przesłanki są w Pani przypadku spełnione, a sąd uzna, że znajduje się Pani w niedostatku, to może zasądzić od byłego męża na Pani rzecz alimenty w wysokości adekwatnej do Pani usprawiedliwionych potrzeb i możliwości majątkowo-zarobkowych byłego męża. Sąd uwzględni wysokość emerytury pobieranej przez byłego męża i ponoszone przez niego wydatki na własne utrzymanie i utrzymanie jego nowej rodziny.
Patrycja
Posted at 08:10h, 06 październikaMam trudną sytuację życiową, sama utrzymuję siebie i córkę. Czy istnieje jeszcze fundusz alimentacyjny, a jeżeli tak to w jaki sposób można z niego skorzystać? Moje zarobki netto to 1.800,00 zł.
Kancelaria
Posted at 13:20h, 06 lipcaTak, fundusz alimentacyjny nadal funkcjonuje. Jego istotą jest wspieranie środkami finansowymi z budżetu państwa osób uprawnionych do alimentów w sytuacji, gdy osoba zobowiązana do ich płacenia nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego. O alimenty z funduszu można się ubiegać po dwóch miesiącach prowadzenia bezskutecznej egzekucji komorniczej przeciwko dłużnikowi alimentacyjnemu.
Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie, która nie ukończyła 18 roku życia albo która nie ukończyła 25 roku życia i wciąż uczy się w szkole lub szkole wyższej. Jeżeli osoba uprawniona posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności świadczenia te przysługują bezterminowo. Dochód na osobę w rodzinie uprawnionego nie może przekraczać 725,00 zł. Z zadanego pytania wynika, że Pani rodzina nie spełnia przewidzianego w ustawie kryterium dochodowego, gdyż dochód na osobę w rodzinie wynosi 900,00 zł (1.800,00 zł : 2).
Świadczenie z funduszu przysługuje w wysokości alimentów ustalonych przez sąd, nie może jednak przekroczyć 500,00 zł. Świadczenia nie przysługują, jeżeli osoba uprawniona została umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie lub w pieczy zastępczej albo zawarła związek małżeński.
Ustalenie prawa do świadczenia odbywa się na wniosek, który składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej, a od tego roku również przez Internet. Do wniosku należy załączyć m.in.: zaświadczenia lub oświadczenia dokumentujące wysokość dochodów wszystkich członków rodziny; zaświadczenie komornika o bezskuteczności egzekucji; odpis orzeczenia sądu zasądzającego alimenty; zaświadczenie o uczęszczaniu osoby uprawnionej do szkoły lub szkoły wyższej; orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (gdy uprawnioną do alimentów jest osoba niepełnosprawna).
Tomasz
Posted at 13:09h, 29 wrześniaMoja córka ukończyła studia i podjęła prace zarobkową. Ja od wielu lat płacę na córkę alimenty, bo mam wyrok sądowy. Dorosła córka chce, abym nadal płacił alimenty, a ja uważam, że nie muszę skoro ona zaczęła na siebie zarabiać. Jak mam tę sprawę załatwić? Czy mogę w tym zakresie dogadać się z córką poza sądem?
Kancelaria
Posted at 13:20h, 06 lipcaZgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek alimentacyjny nałożony na Pana wyrokiem sądu może ulec zmianie, a nawet wygaśnięciu, w razie „zmiany stosunków”. W Pana przypadku taką „zmianą stosunków” umożliwiającą wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego wobec córki byłoby osiągnięcie przez nią zdolności do samodzielnego utrzymania się. Samodzielność ta wiąże się z możliwością podjęcia pracy zarobkowej.
Osiągnięcie pełnoletności nie jest okolicznością zwalniającą automatycznie z obowiązku alimentacji. Podjęcie pracy przez pełnoletnie dziecko też nie jest wystarczającą przesłanką do uwolnienia się z omawianego obowiązku. Taką przesłanką jest dopiero osiąganie z wykonywanej przez córkę pracy dochodów, które pozwalają na samodzielne utrzymanie się i zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb.
Nie oznacza to, że rodzice zawsze będą obciążeni obowiązkiem alimentacyjnym wobec pełnoletniego dziecka, które takich dochodów nie osiąga. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.
Obowiązek alimentacyjny sam z siebie nie wygasa. Jeżeli praca zawodowa umożliwia samodzielność ekonomiczną Pana córki i chce Pan zaprzestać płacenia alimentów powinien się Pan zwrócić się do sądu z pozwem o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Pozew o zniesienie alimentów wnosi się do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania uprawnionego do otrzymywania alimentów. Wpis sądowy wynosi 5% od wartości przedmiotu sporu, obliczonej jako kwota miesięcznych alimentów pomnożona przez 12 miesięcy. W pozwie może Pan wnieść o udzielenie zabezpieczenia przez zawieszenie postępowania egzekucyjnego, jeżeli takie jest prowadzone.
Warto jednak wskazać, ze może Pan wystąpić do sądu z pozwem o zniesienie obowiązku alimentacyjnego z datą wsteczną i o zwrot nadpłaconych kwot. Bardzo istotne dla uzyskania korzystnego dla Pana rozstrzygnięcia sprawy jest to, aby w pozwie oraz w trakcie postępowania wykazał Pan poprzez przedstawienie niezbędnych dowodów, że sytuacja córki pozwala jej na samodzielne utrzymanie się i że osiągnęła ona samodzielność życiową.
Aneta
Posted at 08:09h, 26 wrześniaRozwodzę się z mężem, który przyniósł do Sądu taśmę, na której jest nagrana nasza kłótnia. Nie ukrywam, że mąż bezprawnie i celowo mnie prowokował tak, abym źle wypadła na tych nagraniach. Uważam, że Sąd nie powinien słuchać tych taśm, bo zachowanie męża nie było w porządku. Czy istnieje jakiś przepis prawa, który zapewniałby mi ochronę w tym zakresie?
Kancelaria
Posted at 13:20h, 06 lipcaObecnie nagrania realizowane bez wiedzy osoby, która jest nagrywana, coraz częściej są dopuszczane jako dowód w postępowaniach sądowych.
Aby sąd dopuścił takie nagranie jako dowód w sprawie, powinno ono spełnić kilka warunków: musi być autentyczne, nie może naruszać prywatności osoby nagrywanej (chodzi o to, aby w rozmowie nie były poruszane kwestie powszechnie uznawane za intymne), ani zasad współżycia społecznego. Nagranie będzie mogło stać się dowodem także wtedy, gdy nie jest jedynym środkiem, który ma posłużyć udowodnieniu jakiejś okoliczności oraz jeśli gwarantuje osobie żądającej jego dopuszczenia realizację jej prawa do sprawiedliwego procesu.
Należy jednak pamiętać, że sam fakt dopuszczenia dowodu z nagrania nie oznacza jeszcze, że sąd da mu wiarę i oprze na nim swoje rozstrzygnięcie. Każdy z elementów materiału dowodowego podlega ocenie sądu i jeżeli jego wiarygodność jest w jakiś sposób wątpliwa, z pewnością nie umknie to uwadze sędziego i wpłynie na jego podejście do sprawy oraz samej strony, która taki dowód zgłosiła. Sugeruję jednakże, aby sprzeciwiła się Pani dopuszczeniu dowodu z nagrania i powołała się na to, że mąż podstępnie bez Pani wiedzy sporządził to nagranie i tak prowadził rozmowę, aby Panią wyprowadzić z równowagi, co zmierzało z jego strony do przedstawienia Pani w złym świetle.